ช่วงนี้ก็กำลังสอบเลย...
เริ่มตั่งเเต่วันที่ 28ก.พ.- 9 มี.ค. เลย...
ใกล้ได้กับบ้าน
ไม่ต้องนอนดึก... ไม่ต้องอดอยาก...
ฉันจะพักให้หายเหนื่อยเลย... หลังจากที่ต้องเหนื่อยมานาน
เเล้วก็จะกับมาสู้ใหม่ อีกครั้ง...
กับมาเริ่มต้นใหม่
มาหางานใหม่ ๆ ๆ ทำอีก...
เกิดมาเป็นคนก็ต้องดิ้นกันไป...
ฉันมีคติอยู่อย่างหนึ่ง
ก็คือ ...ลำบากวันนี้สบายวันหน้า...
มันหน้าจะมีจริงน่ะ...
มีสิ ฉันเชื่ออย่างนั้น...
แต่ถึงเเม้วันนี้ก็มีคนอดเป็นเพื่อน...
ก็ดีใจที่มีคนค่อยให้กำลังใจ เราสู้เสมอ...
นอกจากพ่อกับเเม่เเล้ว ที่รักเเละห่วงใยฉัน
ก็มีเขาคนนั้นที่อยู่ข้างฉันเสมอ
กว่าจะมีวันนี้ก็ผ่านอะไร มามากมาย...
ที่ค่อยดูเเลฉันตลอด
คน คนนี้ไม่ได้ดีเลิศเลอ...
เเต่เขาดีกับฉันมากมาย
ขอบคุณที่เราได้เดินทางเส้นเดียวกัน...
อนาคตข้างหน้าไม่รู้จะเป็นเช่นไร...
เเค่เราทำ ...วันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น