วันจันทร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เช้าเเรกของสัปดาห์

     วันนี้ก็ต้องตื่นเเต่เช้าเพื่อไปเรียนอีกเเล้ว...  ฉันรู้สึกเเย่จัง หยุด 2 วันเเล้วยังไม่หายเหนื่อยเลย ช่วงนี้งานเยอะมากเลย เลยไม่ค่อยมีเวลาพักเลย ต้องทำทั่งงาน และต้องไปเรียนอีกเหนื่อยจังเลย ...
     วันนี้น่ะ ฉันตื่นตั่งเเต่ 7 โมงเช้าเลย ยังรู้สึกเพลีย ๆ ๆ อยู่เลย เห้ย อยากให้ปิดเทอมไวไวจัง... ฉันจะได้เลิกทำงานซ่ะที่ เหนื่อยเต็มทนล่ะ กับงานด้านบริการ ฉันรู้สึกเบื่อเต็มทนล่ะ กับงานที่ฉันกำลังทำอยู่ ทำไมคนเราไม่รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้างน่ะ คิดเเต่ว่า ตัวเองเป็นลูกค้าจะทำไรก็ได้ ฉันล่ะเหนื่อยกับพวกเธอจ   ริง... เจอเเต่พวกเเรงน้ำใจ
     อยากจะตะโกนดัง ๆ ๆ ว่า ฉันเหนื่อยมากเลย ...  ตอนนี้ฉันไม่มีเเรงที่จะสู้ล่ะ ท้อแท้จังเลยว่ะ...
     เฮ้ย เหนื่อยจัง...


                                          อย่าเกลียดน้ำตาเพราะมันคือเพื่อนแท้ อย่าเกลียดความอ่อนแอเพียงเพราะมันไม่ใช่ความเข้มแข็ง

1 ความคิดเห็น: